تغییرات مکانی کیفیت و کمیّت آب زیرزمینی دشت اراک با استفاده از زمین آمار و سیستم اطلاعات جغرافیایی

منابع آب زیرزمینی یکی از مهم ترین عوامل توسعه پایدار محسوب می گردد. روش های زمین آماری یکی از روش های مناسب درون یابی برای تهیه نقشه های پهنه بندی کمی و کیفی آب های زیرزمینی است. هدف از این تحقیق، بررسی تغییرات مکانی ارتفاع سطح آب زیرزمینی و پارامترهای کیفی آب (هدایت الکتریکی، مجموع مواد جامد محلول، کلر و میزان اسیدیته) دشت اراک با دقت قابل قبول است. با توجه به معیار ارزشیابی متقابل و مقدار rmss، rms، asو me ، از بین مدل های مختلف زمین آماری برازش داده شده به داده های کمی و کیفی آب زیرزمینی، تخمین گر لوگ کریجینگ معمولی با مدل گوسی برای داده های تراز سطح ایستابی، لوگ کریجینگ عام و روند درجه یک با مدل گوسی برای داده های هدایت الکتریکی، لوگ کریجینگ عام و روند درجه یک با مدل نمایی برای داده های مجموع مواد جامد محلول، لوگ کریجینگ عام و روند درجه یک با مدل کروی پنج گانه برای داده های کلر و کریجینگ معمولی با مدل گوسی برای داده های اسیدیته برگزیده شد و نقشه های کمی و کیفی ترسیم گردید. نتایج حاصل از مقایسه روش های مختلف درون یابی با روش انتخاب شده زمین آماری، نشان می دهد که روش های آماری برگزیده در مقایسه با روش های دیگر، برتری قابل ملاحظه ای دارند. همچنین نتایج حاصل از نقشه های پهنه بندی پارامترهای کمی و کیفی نشان دهنده این است که علی رغم بالا آمدن تراز سطح ایستابی در بازه زمانی سال های آبی 81-1380 تا 91-1390، کیفیت آب های زیرزمینی در بازه زمانی سال های آبی 83-1382 تا 91-1390 رو به کاهش است.